این روزها فرصت این هست که واقعیتهای سیاسی غرب را بی پرده ببینیم. دوست داران آمریکا گوشها را تیز کنند. علاقه مندان به حقوق بشر چشم ها را باز کنند. این واقعیتها را ببینید، الان زمانش رسیده.

چه فرقی هست بین آن دختربچه چشم رنگی که در یکی از خیابان های کارولینای جنوبی در ایالات متحده زندگی می کند و کودکی به همین زیبایی که در منطقه شجاعیه غزه زندگی می کرد؟!




پرده ها کنار رفته اند. دنبال بهانه های الکی برای اینکه خودمان را قانع کنیم نباشیم. اگر به دنبال چرایی مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و ... و آتش زدن پرچم این کشورها می گردید، و واقعاً به دنبال "علت" می گردید، الان وقتش رسیده. اگر می خواهید BBC را بشناسید، الان وقتش رسیده. اصلاح طلبان محترم، این روزها را به یاد بسپارید، که اگر فردا در یک جلسه ای، در گوشه ای از این کشور، فردی گفت من اسرائیل را به رسمیت می شناسم، بدانید باید به او چه بگوئید.

اگر فردا روزی در یک جلسه ای عده ای فریاد زدند مرگ بر آمریکا، یاد این روزها بیافتید، و یادتان نرود که آمریکا چیست. عکسِ متلاشی شدنِ مغزِ کودکِ غزه ای را بگذارید صفحه زمینه موبایلتان، تا یادتان نرود که آمریکا چقدر نگرانِ حقوقِ بشر است.




حالا وقت پاسخ دادن به این سؤال است که آیا آمریکا، حقِ اظهار نظر در مورد حقوق بشر را دارد؟!!

به امید آزادی هر چه زودترِ مسجد الاقصی. والسلام.